„Zespół alienacji rodzicielskiej” (SAP): męska broń do walki przeciwko kobietom i dzieciom”.

przetłumaczone fragmenty artykułu >>>cały tekst<<<

„Zespół alienacji rodzicielskiej” (SAP): męska broń do walki przeciwko kobietom i dzieciom”.

Data: 24 kwietnia 2016 r. Autor: SAMINT

SAP – matka jako idealny winowajca

Obrońcy patriarchatu i wielbiciele nierówności kobiety / mężczyźni, zaciekle bronią swoich przywilejów z punktu widzenia indywidualnego, rodzinnego, ekonomicznego i społecznego.

„SAP” lub „AP” jest narzędziem męskiej propagandy podczas separacji, ukrywającym przypadki przemocy mężczyzn czykazirodztwa. Koncepcja ta jest destrukcyjna dla kobiet, które są narażone na kolejny rodzaj przemocy podczas postępowania rozwodowego.

Teoria pochodzi z wczesnych lat 80, została wymyślona przez Richarda Gardnera, „psychiatrę dziecięcego” sprzyjającemu pedofilii. Określił to jako zaburzenie, w którym dziecko umniejsza, obraża lub odrzuca rodzica z niewyjaśnionej przyczyny. Tak więc matka w tej teorii jest idealnym winowajcą, ponieważ niewątpliwie stara się manipulować dzieckiem przeciwko ojcu.

Ta uproszczona idea „zwalnia” od poszukiwania prawdziwych przyczyn zachowania dziecka, a jednocześnie uniemożliwia matce ochronę dziecka.

PAS stanowi swoistą tarczę ochronną dla ojców-agresorów, którzy wszystkim obarczają matkę i stawiają się w roli ofiary. Nikt nie martwi się o prawa dzieci lub ich równowagę, bowiem ważniejsze jest zachowanie praw brutalnych mężczyzn, stosujących przemoc fizyczną, seksualną czy psychiczną.

Podsumowując, manipulujący i brutalny ojciec oskarża o PAS matkę, aby ją zniszczyć - w rzeczywistości – wzrasta nękanie psychiczne prześladowanej matki. Ojciec znajduje schronienie w postawie ofiary w celu uniknięcia w sądzie podejrzeń o przemoc domową.

Samozwańczy „eksperci” od „SAP” dokładają wszelkich starań, aby zminimalizować i oddzielić przemoc domową od prawa do opieki nad dzieckiem. A przecież mężczyzna stosujący przemoc, nie jest dobrym ojcem.

SAP ”: nieuznawany przez specjalistów ds. zdrowia i sprawiedliwości

„SAP” jest silnie krytykowany przez prawników i specjalistów ds. zdrowia psychicznego, zwłaszcza z powodu braku wiarygodności, rygoru naukowego i obiektywności. Ponadto,żadne stowarzyszenie zawodowe nie uznało „SAP” za syndrom medyczny lub ważne zaburzenie psychiczne. „Syndrom alienacji rodzicielskiej” nie jest wymieniony ani w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych (DSM)Amerykańskiego Towarzyszenia Psychiatrycznego ani w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). „Zespół alienacji rodzicielskiej” nie jest uważany za zaburzenie przez społeczność medyczną czy naukową . Więc za pomocą magicznej różdżki „SAP” daje możliwość patologizowania ludzi, którzydoświadczyli lub potępili męską przemoc.

Żołnierze „SAP” Paul Bensussan i Hubert Van Giseghemobrazują matkę jako kobietę „pogardzaną”, „porzuconą”, „histeryczną”, „paranoiczną”, zamieszkałą przez nienasycone pragnienie zemsty; podlegającą halucynacjom dotyczącym przemocy i nadużyć byłego partnera.Zaprzeczenie przemocy wobec dzieci ma miejsce poprzez dyskredytowanie matki, aby mieć wolną rękę do pełnego egzekwowania męskiej dominacji, nawet przyznając sobie prawo życia i śmierci nad członkami rodziny.

Brak zbiegu okoliczności ... podczas separacji i przemocy w rodzinie

Oskarżenie o „SAP” występuje prawie wyłącznie w kontekście sporu dotyczącego prawa do opieki nad dzieckiem. Ta przerażająca i uproszczona teoria jest przedmiotem ostrej krytyki, dotyczącej także „pedofilii” innymi słowy, kazirodztwa lub innych przestępstw o charakterze pedofilskim. Według Rady Europy, co piąte dziecko jest molestowane seksualnie, w większość przez członka rodziny lub bliską osobę. Ale ta teoria twierdzi, że podczas separacji 90% do 98% zgłoszeń o wykorzystywaniu seksualnym to fałszywe zarzuty….

Teoria Richarda Gardnera wyraźnie atakuje kobiety. Przytłaczająca większość pedofilów to mężczyźni i matki są często jedyną przeszkodą, która uniemożliwia pedofilom zachowywanie się tak, jak im się podoba.

Ataki na prawa i wolności kobiet i dzieci są stałe. Obowiązkowa opieka przemienna służy również tej samej strategii ucisku i konfiskacie ich autonomii w celu lepszego osaczenia, czyli zapobieganiu osiągnięcia odległości geograficznej niezbędnej, aby dojść do siebie i się odbudować zdala od przemocy i moralnego nękania byłego partnera.

tłumaczenie K.D.