„A co z moim prawem do życia bez przemocy?”

PRZEMOC W RODZINIE, PRAWA CZŁOWIEKA I SĄDY RODZINNE

Przedmowa

Sądy rodzinne powinny być miejscem, gdzie odnajduje się bezpieczeństwo, gdzie prawa dziecka są na pierwszym miejscu i gdzie obawy i lęki ofiar przemocy domowej są wysłuchane i respektowane. Jednak poniższy raport pokazuje, co się dzieje w innym przypadku oraz kiedy postępowanie w sprawie kontaktów z dzieckiem stają się traumatycznym i niebezpiecznym środowiskiem zarówno dla ofiar przemocy, jak i ich dzieci.

Nowe badania opisane w tym raporcie, podjęte we współpracy z Queen Mary University of London jako część kolejnego etapu naszej kampanii Child First (Dziecko przede wszystkim), skupiają się na przemocy domowej i postępowaniach w sprawie kontaktów z dziećmi przez pryzmat praw człowieka. Prawa człowieka są dla wszystkich i podczas gdy sądy rodzinne są oczywistym miejscem, w którym liczą się prawa człowieka - w końcu to sądy podejmują kluczowe decyzje dotyczące życia i bezpieczeństwa dzieci - w praktyce, prawa człowieka w sądach rodzinnych nie są jednakowe dla wszystkich.

Badanie ujawnia rażące zróżnicowanie między płciami w sposobie korzystania z praw, gdzie rodzice, którzy nie stosują przemocy, myślą „dziecko przede wszystkim”, podczas gdy w centrum uwagi sprawców przemocy pozostaje „ja przede wszystkim”. Odzwierciedlając tę ​​dysproporcję, badania pokazały jaskrawe przykłady, gdzie sądy rodzinne priorytetowo traktują prawa sprawców przemocy domowej do życia rodzinnego ponad prawa osób, które były ofiarami przemocy oraz ponad prawa dzieci do życia i bycia wolnym od poniżającego traktowania.

Co więcej, badania ukazują przerażającą i głęboko zakorzenioną dyskryminację kobiet i matek. W najgorszych przypadkach ta dyskryminacja pozwala sprawcom przemocy kontynuować tą przemoc, a sędziom, mediatorom i prawnikom brać udział w tym nierównym traktowaniu.

Nasze badanie daje dużo informacji, ponieważ rozmawialiśmy bezpośrednio z kobietami o ich doświadczeniach związanych z sądami rodzinnymi i dzięki tym informacjom, dowiadujemy się, jak nierówności związane z płcią, które doprowadziły je do sądu jako ofiary przemocy, mogą być replikowane na sali sądowej.

Badanie podkreśla szkodliwe skutki toksycznego połączenia: braku zrozumienia konstrukcji przemocy domowej oraz błędnej interpretacji praw człowieka. Ta kombinacja przyczynia się do tego, o czym mówią nam ofiary przemocy, jakie jest ich najczęstsze doświadczenie związane z sądami rodzinnymi: niezwykle negatywne i traumatyczne.

Oprócz odkrycia tych głęboko niepokojących sytuacji, niniejszy raport daje wskazówki co do kolejnych kroków niezbędnych do uczynienia z sądów rodzinnych bezpiecznego miejsca, w których wymierzana jest sprawiedliwość. Planowana ustawa dot. przemocy domowej (Domestic Abuse Bill) daje przełomową okazję do ulepszenia środków stosowanych w sytuacji przemocy domowej. Rząd zaproponował jasny zestaw narzędzi w sprawach karnych wymiaru sprawiedliwości, wzmacniających możliwości policji i sądów do pociągnięcia sprawców przemocy do odpowiedzialności oraz chronienia ofiar przemocy. Ale sprawiedliwość w rodzinie ma również znaczenie. Te badania pokazują jaskrawe i konsekwentne zaniedbania sądów rodzinnych w zakresie zapewnienia, aby ofiary przemocy i ich dzieci były bezpieczne i mogły korzystać ze swoich praw. Nowa legislacja daje możliwość zapewnienia, aby ofiary przemocy otrzymały adekwatną pomoc we wszystkich jurysdykcjach. W tym raporcie dajemy kilka praktycznych wskazówek, jak to może zostać osiągnięte, włączając w to zakaz krzyżowego przesłuchiwania ofiar przemocy przez sprawców tej przemocy i zapewnienie ofiarom przemocy dostępu do specjalnych środków, niezależnie od tego, w której sali sądowej się znajdują.

Tylko przez kwestionowanie nierówności i dyskryminacji w środowisku sądów rodzinnych i promowanie poszanowania praw człowieka, które mają zastosowanie do wszystkich, możemy zapewnić, że podejście „dziecko przede wszystkim” stanie się fundamentalnym podejściem w postępowaniach dotyczących kontaktów z dzieckiem - nie tylko w retoryce, ale także w rzeczywistości.

KATIE GHOSE

Dyrektor naczelny

Pomoc dla kobiet (Women’s Aid)

Całe tłumaczenie znajdziecie pod linkiem A co z moim prawem do bycia bezpiecznym? oraz link do opracownia w języku angielskim What about my right not to be abused?

Dziękujemy za tłumaczenie J.L